Εγκαύματα

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι τα εγκαύματα δεν αποτελούν μια επιφανειακή και τοπική βλάβη αλλά μια οντότητα που επηρεάζει ολόκληρο το σώμα και τα όργανά του, αποτελώντας στην πραγματικότητα μια ασθένεια (την εγκαυματική νόσο).

Μια άλλη πτυχή που πρέπει να έχετε κατά νου όταν μιλάμε για εγκαύματα είναι ότι η επούλωση πραγματοποιείται με ουλές. Συχνά αυτές οι ουλές είναι κακοσχηματισμένες και εξοστρακισμένες, προκαλώντας όχι μόνο ένα αποτρόπαιο θέαμα αλλά και λειτουργικές διαταραχές. Είναι επομένως σαφές ότι μια τέτοια νόσος, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της (έκταση, βάθος, ηλικία του εγκαυματία κ.λπ.), μπορεί να οδηγήσει από την πλήρη επούλωση στον θάνατο.

Στις ανεπτυγμένες κοινωνίες το 77 % των εγκαυμάτων προκαλείται από φλόγες, το 13 % από καυτό νερό, το 5,1 % από εγκαύματα εξ επαφής, το 3 % από ηλεκτρικά εγκαύματα και το 1,9 % από χημικά εγκαύματα.

Το δέρμα αποτελείται από την επιδερμίδα και το δερμικό στρώμα, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούνται από κυτταρικές στιβάδες. Η κατηγοριοποίηση των εγκαυμάτων βασίζεται στο επίπεδο βλάβης του δέρματος, δηλαδή στο πόσο βαθιά στο δέρμα «έφτασε» ο αιτιολογικός παράγοντας. Έτσι έχουμε μερικού πάχους, τα οποία με τη σειρά τους διακρίνονται σε μερικού επιφανειακού και μερικού βαθύ και ολικού πάχους. Το χόριο περιέχει επιθηλιακά κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τη συνεχή ανανέωση και ανάπλαση του δέρματος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα εγκαύματα μερικού πάχους μπορούν να επουλωθούν μόνα τους, σε άλλες εποχές, ανάλογα με το βάθος και με την προϋπόθεση ότι αυτά τα ζωντανά κύτταρα δεν θα καταστραφούν από αφυδάτωση ή μόλυνση. Στα εγκαύματα ολικού πάχους, όπου υπάρχει καταστροφή όλων των επιθηλιακών κυττάρων, η επούλωση μπορεί να επέλθει μόνο από τα επιθηλιακά κύτταρα στο όριο του εγκαύματος με πολύ αργό ρυθμό, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανώς θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση και κάλυψη, συνήθως με δερματικό μόσχευμα.

Στα θερμικά εγκαύματα το βάθος της βλάβης είναι συνάρτηση τόσο της έκθεσης στη θερμοκρασία όσο και της διάρκειας της έκθεσης.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που θα οδηγήσουν το θύμα εγκαύματος σε εξειδικευμένο κέντρο;

• Εισπνοή καπνού, μονοξειδίου του άνθρακα ή τοξικών αναθυμιάσεων.
• Εγκαύματα > 10% της επιφάνειας του σώματος σε ασθενείς 50 ετών.
• Όλοι οι ασθενείς με εγκαύματα > 20%.
• Εγκαύματα πλήρους πάχους >5%.
• Όλα τα εγκαύματα που αφορούν το πρόσωπο, τα χέρια, τα πόδια, το περίνεο και τα γεννητικά όργανα.
• Συνοδές πληγές.
• Ειδικοί κοινωνικοί λόγοι (κακοποιημένο παιδί κ.λπ.)
• Συνοδά νοσήματα.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που υποδηλώνουν τη σοβαρότητα ενός εγκαύματος;

• Η έκταση της καμένης περιοχής.
• Το βάθος του εγκαύματος.
• Η ηλικία του ασθενούς.
• Ο γενεσιουργός παράγοντας.
• Κατάγματα ή άλλες συνοδές κακώσεις.
• Συνοδά νοσήματα (καρδιαγγειακά, νεφρικά ή μεταβολικά).
• Παχυσαρκία ή αλκοολισμός.
• Εάν το έγκαυμα συνέβη σε κλειστό χώρο με αποτέλεσμα την εισπνοή καπνού, μονοξειδίου του άνθρακα ή τοξικών αναθυμιάσεων.

Τρεις παράγοντες θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του εγκαυματία. Αυτοί είναι το έγκαυμα από εισπνοή, το εγκαυματικό σοκ και η μόλυνση.

Αναφέρθηκε παραπάνω ποια είναι τα σημάδια που θα μας οδηγήσουν στο νοσοκομείο. Αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί, τι μπορούμε να κάνουμε (για τα θερμικά εγκαύματα);

• Αφαιρέστε τα ρούχα από την καμένη επιφάνεια και
• Ξεπλύνετε με κρύο νερό για περίπου 10 λεπτά.