Υπερωιοσχιστία

Το σχιστό ουρανίσκο, κοινώς γνωστό ως λυκοστόμα (wolf’s mouth).
Μπορεί να συνυπάρχει με λαγώχειλο ή να εμφανίζεται ως μεμονωμένη πάθηση με συχνότητα 1:2500 γεννήσεις.
Η ποικιλομορφία του έχει οδηγήσει τους ερευνητές σε πολλές ταξινομήσεις, οι οποίες παρουσιάζουν επιστημονικό ενδιαφέρον, αλλά είναι λίγο χρήσιμες στην πράξη.

Πολλά προβλήματα προκαλούνται στο νεογνό από το λυκοστόμα:

– Διατροφή: αδυνατεί να θηλάσει λόγω της ανικανότητας δημιουργίας κενού στην στοματική κοιλότητα.

– Ομιλία: αργότερα το παιδί έχει ρινική ομιλία, «ρινική ροή».

– Οδοντικές ανωμαλίες: μειωμένη οδοντική σύγκλειση

– Νόσος του μέσου ωτός και απώλεια ακοής

Η χειρουργική διόρθωση του λυκοστόματος ξεκίνησε μόλις τον 19ο αιώνα.
Ο von Langenbeck ήταν πρωτοπόρος και ιδρυτής, πάνω στις αρχές του οποίου βασίζονται οι σημερινές τεχνικές.

Υπήρξε πάντα σκεπτικισμός σχετικά με τον χρόνο αποκατάστασης.
Για πολλά χρόνια, η ηλικία των 18-24 μηνών οριζόταν ως η κατάλληλη στιγμή για χειρουργική επέμβαση.

Σήμερα, η επέμβαση γίνεται νωρίτερα. Όλο και περισσότεροι χειρουργοί υποστηρίζουν την αποκατάσταση σε 2 χρόνια.
Συγκεκριμένα, η πρώιμη σύγκλειση της μαλακής υπερώας (early repair) πραγματοποιείται στους 3-6 μήνες, ενώ η σκληρή υπερώα κλείνει αργότερα (delayed repair) στους 15-18 μήνες, ώστε να μην επηρεαστεί η ανάπτυξη της άνω γνάθου.

Οι ασθενείς αντιμετωπίζονται από ομάδα ειδικών, που περιλαμβάνει έναν πλαστικό χειρουργό, έναν χειρουργό ΩΡΛ, έναν ορθοδοντικό και έναν γναθοχειρουργό, ενώ θεωρούνται απαραίτητες και οι ορθοδοντικές ασκήσεις.