Υποσπαδίας

Η διαμόρφωση των εξωτερικών γεννητικών οργάνων ολοκληρώνεται τον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης.
Οι όρχεις εμφανίζονται στο όσχεο τον 7ο μήνα.
Ο υποσπαδίας αποτελεί ατελή ανάπτυξη της πρόσθιας ουρήθρας, με έκτοπη θέση του εξωτερικού της στομίου.
Συνήθως συνοδεύεται από κάμψη του πέους λόγω «χορδής» (ινώδους συνδετικού ιστού), που αποτελεί εκφυλιστικό υπόλειμμα του μη ανεπτυγμένου τμήματος της ουρήθρας.
Αποτελεί μια μορφή ατελούς γεννητικής αρρενοποίησης, πιθανώς λόγω ανεπαρκούς παραγωγής ορμονών από τους όρχεις.
Εμφανίζεται με συχνότητα 1:350 γεννήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παρουσιάζει ποικιλομορφία στην κλινική του εικόνα.
Οι πιο συχνές μορφές είναι η βαλανική και η πρόσθια πυελική υποπλασία.
Ενίοτε συνοδεύεται από κρυψορχία.
Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, τα γεννητικά όργανα μπορεί να είναι υποπλαστικά, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο καθορισμός του φύλου να μην είναι εύκολος (ευδερμαφροδιτισμός).
Ίσως γι’ αυτό ο Γαληνός επινόησε τον όρο υποσπαδίας, από τη λέξη «σπάθη», που σημαίνει «ευνούχος».
Η αντιμετώπισή του αποτελεί διαχρονικό ενδιαφέρον των χειρουργών, όπως αποδεικνύεται από τις πάνω από 200 τεχνικές διόρθωσης που έχουν περιγραφεί.
Ο στόχος είναι:
α) Η ευθυγράμμιση του πέους με την αφαίρεση της χορδής.
β) Η αποκατάσταση της ουρήθρας, τοποθετώντας το εξωτερικό της στόμιο στη σωστή θέση (ουρηθροπλαστική).
Χρόνος Χειρουργικής Επέμβασης
Η επέμβαση πρέπει να πραγματοποιείται κατά το πρώτο έτος της ζωής.
Οι τεχνικές ενός σταδίου αποτελούν πλέον την προτιμώμενη επιλογή των χειρουργών.